آرایشی، بهداشتی و سلامت

علت سوزش واژن چیست؟ | 4 راه جلوگیری از سوزش واژن

سوزش واژن یکی از رایج‌ترین مشکلاتی است که ممکن است هر زنی در طول زندگی خود تجربه کند. این احساس ناخوشایند می‌تواند در نتیجۀ عوامل مختلفی از جمله عفونت‌ها، التهاب‌ها، تحریک‌های پوستی یا حتی تغییرات هورمونی ایجاد شود. زمانی که فردی دچار سوزش واژن می‌شود، اغلب اولین سؤالش این است که «علت سوزش واژن چیست؟» پاسخ به این سؤال می‌تواند بسیار گسترده و پیچیده باشد. از عفونت‌های میکروبی گرفته تا حساسیت به محصولات بهداشتی یا حتی پوشیدن لباس‌های تنگ و نامناسب، همگی ممکن است در بروز این مشکل دخیل باشند. گاهی نیز علل نگران‌کننده‌تری مانند عفونت‌های منتقل‌شده از راه رابطه جنسی یا تغییرات مرتبط با یائسگی وجود دارد. برای دریافت پاسخ دقیق در ادامه با ما همراه باشید.

سوزش واژن چیست؟

سوزش واژن در واقع احساس درد، خارش یا حالت گزش و حرارت ناخوشایندی است که در ناحیۀ واژن و اطراف آن (نظیر لبه‌های بیرونی واژن یا همان لبیامینورها و لبیاماژورها) پدیدار می‌شود. این حالت می‌تواند ناگهانی بروز کند یا علت سوزش واژن به‌تدریج ایجاد شود و افزایش بیاید. به‌علاوه، گاهی اوقات در هنگام ادرار یا حین رابطۀ جنسی هم تشدید می‌شود و زندگی روزمره و روابط زناشویی را تحت تأثیر قرار می‌دهد.

البته، نکتۀ مهم درباره علت سوزش واژن این است که سوزش واژن یک علامت است و نه یک بیماری مجزا. به عبارت دیگر، وجود سوزش نشان‌دهندۀ یک تغییر در وضعیت طبیعی واژن است که می‌تواند به‌علت تحریک‌های فیزیکی، شیمیایی یا عفونت‌ها پدید آمده باشد. همچنین، گاه باید به‌دنبال علت سوزش واژن در پریودی باشید و گاه به‌دنبال علت سوزش واژن در رابطه جنسی؛ درنتیجه، شناسایی عامل اصلی بروز سوزش، کلید مدیریت و درمان صحیح آن خواهد بود. در بخش‌های بعدی با مهم‌ترین علت سوزش واژن و روش‌های درمان آن‌ها به‌تفصیل آشنا خواهید شد.

نکات پیشگیری از سوزش

بررسی علل سوزش واژن و روش‌های درمان آن‌ها

سوزش واژن، بسته به عوامل گوناگون، می‌تواند شدت و شکل متفاوتی داشته باشد. برای علت سوزش واژن حداقل ۱۲ موضوع شایع و اساسی وجود دارند که هرکدام ممکن است به بروز این حس ناخوشایند منجر شوند. 

اما پیش‌از پرداختن به ۱۲ علت اصلی، همان‌طور که گفتیم، باید بدانید که عوامل مختلفی می‌توانند زمینه‌ساز سوزش واژن شوند؛ از جمله تحریکات پوستی ناشی از مواد شیمیایی، عفونت‌های میکروبی یا ویروسی، تغییر در سطح هورمون‌ها و حتی بعضی بیماری‌های پوستی نادر. شناسایی دقیق علت، اولین قدم برای درمان مؤثر است. در کنار توجه به علت‌های شایع، همواره مشورت با یک پزشک متخصص زنان یا ماما ضروری است تا تشخیص درست و کامل داده شود. حال بیایید سراغ مهم‌ترین علت‌ها برویم.

تحریک ناشی از محصولاتی که به‌طور غیرمستقیم بر واژن تأثیر می‌گذارند

گاهی اوقات، برخی محصولات بهداشتی یا حتی پوشاک، بدون اینکه مستقیماً با سطح داخلی واژن در تماس باشند، می‌توانند علت سوزش لبه های واژن و تحریک در این ناحیه شوند. به‌عنوان‌مثال، مواد شیمیایی موجود در شوینده‌های لباس، نرم‌کننده‌های پارچه، دستمال توالت‌های معطر یا نوار بهداشتی‌های معطر ممکن است پوست اطراف واژن را تحریک کنند. علاوه‌براین، لباس‌های تنگ یا غیرنخی (مثل شلوار جین تنگ یا جوراب‌شلواری‌هایی که تهویه مناسب ندارند) نیز می‌توانند باعث ایجاد اصطکاک و گرما و در نهایت علت سوزش واژن باشند. افراد معمولاً بلافاصله پس‌از استفاده از یک محصول جدید یا پوشیدن لباس تنگ، دچار خارش یا سوزش می‌شوند یا با گذشت چند روز شدت علائم افزایش می‌یابد.

روش درمان این نوع تحریک

بهترین راه درمان در چنین شرایطی، پرهیز از محصول یا لباسی است که احتمال می‌رود عامل تحریک باشد. برای شست‌وشوی لباس‌ها می‌توان از شوینده‌های ملایم و بدون عطر استفاده کرد. انتخاب لباس زیر نخی و گشاد که امکان تنفس پوست را فراهم کند، توصیه مهمی است. پس‌از استخر نیز حمام‌کردن و شست‌وشوی بدن برای زدودن مواد ضدعفونی‌کننده‌ای مثل کلر ضروری است. درصورتی‌که سوزش و التهاب ادامه‌دار باشد، مشورت با پزشک لازم است تا در صورت نیاز، داروهای موضعی یا خوراکی ضدالتهاب تجویز شوند.

تحریک ناشی از محصولاتی که به‌طور مستقیم بر واژن تأثیر می‌گذارند

برخی محصولات، مستقیماً با ناحیه واژن در تماس هستند و در صورت داشتن حساسیت یا مواد شیمیایی قوی، می‌توانند موجب سوزش، خارش و حتی ترشحات غیرعادی شوند. به‌طور مشخص، تامپون، کاندوم‌های حاوی لاتکس، ژل‌ها یا اسپری‌های بهداشتی زنانه، دوش واژینال و روان‌کننده‌های غیراستاندارد از این دسته‌اند. گاهی اوقات هم ممکن است خانم‌ها نسبت به ماده روان‌کننده روی کاندوم یا اسپرم‌کش‌ها حساس باشند. این تحریکات معمولاً پس‌از اولین یا دومین استفاده از محصول جدید رخ می‌دهد و در صورت ادامه استفاده، علائم شدیدتر خواهند شد.

روش درمان این نوع تحریک

ابتدایی‌ترین قدم برای رفع این علت سوزش واژن، قطع استفاده از محصول مشکوک به ایجاد حساسیت است. اگر مشکل از کاندوم لاتکس باشد، می‌توان انواع بدون لاتکس یا با روان‌کننده‌های متفاوت را امتحان کرد. همچنین توصیه می‌شود در صورت نیاز از روان‌کننده‌های محلول در آب (واتر بیس) استفاده شود تا حساسیت کمتری ایجاد شود. در خصوص تامپون، برخی زنان نسبت به نوع معطر آن مشکل دارند و بهتر است از تامپون ساده استفاده کنند یا به سراغ کاپ قاعدگی بروند. در اینجا یادآوری می‌کنیم که کاپ قاعدگی‌های استاندارد موجود در فروشگاه «گروچا» می‌توانند جایگزین مناسبی برای تامپون باشند؛ چراکه از سیلیکون پزشکی ساخته شده‌اند و معمولاً حساسیت‌های کمتری ایجاد می‌کنند.

باکتریال واژینوز (Bacterial Vaginosis)

باکتریال واژینوز یا BV یکی از شایع‌ترین عفونت‌های باکتریایی در سنین باروری است. طبق گفته وب‌سایت my.clevelandclinic.org:

“Bacterial vaginosis (BV) is the most common type of vaginitis. BV occurs when bacteria that normally live in your vagina overgrow for some reason, causing a bacterial imbalance. The most common sign is discharge with a fishy smell.”

«واژینوز باکتریایی (BV) شایع‌ترین نوع واژینیت یا التهاب واژن است. این عارضه زمانی رخ می‌دهد که باکتری‌های طبیعی موجود در واژن به‌دلایلی بیش‌ازحد رشد کنند و باعث ایجاد نبود نداشتن باکتریایی شوند. شایع‌ترین علامت واژینوز باکتریایی، ترشحاتی با بوی شبیه به ماهی است.»

این بو پس‌از رابطه جنسی می‌تواند تشدید شود و گاهی خانم‌ها متوجه بوی نامطبوع بیشتری می‌شوند.

درمان باکتریال واژینوز

در برخی موارد خفیف، BV ممکن است خودبه‌خود برطرف شود؛ اما عموماً نیاز به درمان آنتی‌بیوتیکی دارد. پزشک ممکن است داروهای خوراکی نظیر مترونیدازول یا کلیندامایسین تجویز کند که معمولاً باید در یک دوره مشخص مصرف شوند. قطع زودهنگام دارو می‌تواند منجر به بازگشت عفونت شود. در کنار مصرف دارو، توجه به رعایت بهداشت جنسی و جلوگیری از تغییرات ناگهانی در فلور واژن (مثل استفاده از دوش واژینال) اهمیت زیادی دارد.

عفونت قارچی (Yeast Infection)

عفونت قارچی یا کاندیدیازیس، ناشی از رشد بیش‌ازحد قارچ کاندیدا در واژن است. تقریباً ۷۵ درصد زنان، حداقل یک بار این نوع عفونت را در طول زندگی خود تجربه می‌کنند. علائمی نظیر سوزش، خارش شدید، ترشحات غلیظ و سفید رنگ (شبیه پنیر کاتیج)، درد هنگام ادرار یا رابطه جنسی و گاهی التهاب و قرمزی ناحیه بیرونی واژن از نشانه‌های عفونت قارچی به شمار می‌روند.

درمان عفونت قارچی

در عفونت‌های خفیف یا اولیه، استفاده از داروهای ضدقارچ موضعی یا شیاف‌های واژینال که بدون نسخه هم در داروخانه‌ها موجودند، برای رفع این علت سوزش واژن مفید است؛ اما اگر اولین بار است که این علائم را تجربه می‌کنید، مراجعه به پزشک برای تشخیص قطعی الزامی است؛ چراکه ممکن است مشکل چیز دیگری باشد. در عفونت‌های مکرر یا شدید، گاه نیاز است داروهای خوراکی (مثل فلوکونازول) با تجویز پزشک مصرف شود. در این میان، پوشیدن لباس زیر نخی و اجتناب از شست‌وشو با صابون‌های قوی می‌تواند روند بهبود را تسریع کند.

عفونت مجاری ادراری (UTI)

عفونت مجاری ادراری در زنان بسیار شایع است و می‌تواند سبب درد و سوزش داخلی، به‌خصوص هنگام ادرار شود. ورود باکتری (معمولاً ای‌کولای) به مجرای ادرار و مثانه باعث ایجاد UTI می‌شود. علائم آن شامل احساس نیاز مکرر به ادرار کردن، احساس درد و سوزش در هنگام ادرار، بوی تند ادرار، ادرار ابری یا حاوی خون و گاهی تب و درد پهلوها می‌شود.

درمان عفونت مجاری ادراری

اگر مشکوک به UTI هستید، مراجعه به پزشک ضروری است. معمولاً با آزمایش ادرار، وجود عفونت اثبات می‌شود و پزشک برایتان آنتی‌بیوتیک مناسب را تجویز می‌کند. توصیه می‌شود دوره آنتی‌بیوتیک تا انتها مصرف شود تا عفونت به‌طور کامل از بین برود. همچنین نوشیدن مایعات کافی، به‌خصوص آب و آب کرن‌بری (در صورت نداشتن حساسیت) می‌تواند در دفع سریع‌تر باکتری‌ها مؤثر باشد.

مشکلات سوزش واژن

تریکومونیازیس (Trichomoniasis)

تریکومونیازیس یک عفونت انگل‌گونۀ جنسی نسبتاً شایع است که در زنان بیشتر علائم آشکاری ایجاد می‌کند، اگرچه ممکن است در برخی موارد بدون علامت هم باشد. علائم شایع آن شامل خارش، سوزش، ترشحات کف‌آلود یا زرد مایل به سبز و بوی ناخوشایند است. درد هنگام ادرار و مقاربت جنسی نیز دور از انتظار نیست.

درمان تریکومونیازیس

برای درمان علت سوزش واژن ناشی از تریکومونیازیس، معمولاً یک دوره کوتاه آنتی‌بیوتیک (مترونیدازول یا تینیدازول) تجویز می‌شود. در بیشتر موارد، یک دوز واحد کافی است. لازم است شریک جنسی نیز هم‌زمان درمان شود تا چرخه عفونت قطع شود. در صورت درمان نکردن، خطر انتقال به دیگران بالا می‌رود و احتمال ابتلا به سایر عفونت‌های جنسی افزایش می‌یابد.

سوزاک (Gonorrhea)

سوزاک از عفونت‌های مقاربتی شایع است که توسط باکتری «نایسریا گونوره‌آ» ایجاد می‌شود و بیشتر در میان افراد جوان ۱۵ تا ۲۴ سال دیده می‌شود. بسیاری از زنان آلوده ممکن است علامت خاصی نداشته باشند؛ اما در صورت بروز علامت، معمولاً سوزش واژن، سوزش هنگام ادرار و احتمالاً ترشحات زرد یا سبز رنگ مشاهده می‌شود.

درمان سوزاک

سوزاک با آنتی‌بیوتیک‌های خاصی (مانند سفتریاکسون تزریقی یا در ترکیب با داروهای دیگر) قابل‌درمان است. درمان زودهنگام این بیماری باعث پیشگیری از عوارض جدی نظیر بیماری التهابی لگن یا ناباروری می‌شود. شرکای جنسی هم باید معاینه و درمان شوند تا از انتشار عفونت جلوگیری شود. در ایران، این موضوع برای حفظ سلامت جنسی جامعه بسیار مهم است.

کلامیدیا (Chlamydia)

کلامیدیا نیز یکی دیگر از عفونت‌های باکتریایی منتقله از راه جنسی است که ممکن است در زنان بدون علامت خاصی باشد. بااین‌حال، سوزش و درد هنگام ادرار، ترشحات غیرطبیعی و درد پایین شکم از علائم اصلی آن هستند. در صورت درمان نشدن، می‌تواند به ساختار دستگاه تولیدمثلی آسیب بزند و منجر به ناباروری شود.

درمان کلامیدیا

کلامیدیا هم به آنتی‌بیوتیک‌هایی مانند آزیترومایسین یا داکسی‌سایکلین حساس است و با یک دوره کامل درمان، عفونت از بین می‌رود. برای جلوگیری از عود مجدد این علت سوزش واژن، انجام آزمایش پیگیری و پرهیز از رابطۀ جنسی محافظت‌نشده تا تکمیل درمان توصیه می‌شود. درمان شرکای جنسی نیز بسیار مهم است.

تبخال تناسلی (Genital Herpes)

تبخال تناسلی توسط ویروس هرپس سیمپلکس (معمولاً نوع ۲، گاه نوع ۱) ایجاد می‌شود. این عفونت رایج است و می‌تواند موجب سوزش، احساس مورمورشدن و در نهایت بروز تاول‌ها یا زخم‌های دردناک در ناحیۀ تناسلی شود و همچنین، علت سوزش واژن باشد. بسیاری از افراد ممکن است اولین بار متوجه درد شدید، خارش یا سوزش شوند و سپس تاول‌ها پدیدار شوند.

درمان تبخال تناسلی

هیچ درمان قطعی برای ازبین‌بردن ویروس هرپس وجود ندارد؛ زیرا این ویروس در بدن باقی می‌ماند؛ اما استفاده از داروهای ضدویروسی نظیر آسیکلوویر یا والاسیکلوویر می‌تواند تعداد و شدت حملات را کاهش بدهد و طول مدت علائم را کم کند. رعایت بهداشت جنسی، اجتناب از تماس جنسی در دوره فعالیت ضایعات و مصرف منظم داروهای تجویزشده توسط پزشک در کنترل علائم بسیار مؤثر است.

زگیل تناسلی (Genital Warts) ناشی از HPV

ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) رایج‌ترین عفونت ویروسی منتقل شونده از راه جنسی است. برخی سویه‌های این ویروس موجب زگیل تناسلی می‌شوند که می‌تواند به‌صورت تکی یا خوشه‌ای ظاهر شود. این زگیل‌هاگاهی خارش و سوزش ایجاد می‌کنند و ممکن است در نواحی مختلف تناسلی و مقعد پدیدار شوند و علت سوزش لبه های واژن باشند.

درمان زگیل تناسلی

راه درمان قطعی برای حذف دائمی ویروس HPV وجود ندارد؛ اما زگیل‌ها را می‌توان با روش‌هایی همچون فریز‌کردن (کرایوتراپی)، سوزاندن، جراحی یا استفاده از داروهای موضعی از بین برد. برخی افراد هم ممکن است ترجیح بدهند صبر کنند تا زگیل‌ها خودبه‌خود از بین بروند. بااین‌حال، خارج‌کردن زگیل‌ها به کاهش خطر انتشار و ناراحتی فرد کمک می‌کند. همچنین واکسن HPV می‌تواند در پیشگیری از ابتلا به سویه‌های خاصی از این ویروس مؤثر باشد.

لیکِن اسکلروز (Lichen Sclerosis)

لیکن اسکلروز یک بیماری پوستی نادر است که با لکه‌های سفید نازک روی پوست ناحیه تناسلی، به‌ویژه فرج (ولو) ظاهر می‌شود. این لکه‌ها می‌توانند سبب خارش، سوزش شدید، خونریزی‌های ریز یا درد در هنگام مقاربت شوند و بنابراین به‌عنوان علت سوزش واژن در رابطه جنسی شناخته می‌شوند. این بیماری بیشتر در دوران پساقاعدگی دیده می‌شود؛ اما می‌تواند در سنین دیگر هم رخ بدهد.

درمان لیکن اسکلروز

پزشک معمولاً کرم‌های استروئیدی قوی تجویز می‌کند تا التهاب و خارش را کنترل کند و از زخم یا نازک‌شدگی شدید پوست پیشگیری شود. تشخیص زودهنگام این علت سوزش واژن اهمیت دارد؛ زیرا اسکار یا زخم دائمی ممکن است در صورت کنترل نکردن بیماری رخ بدهد. در موارد پیشرفته، نیاز به بررسی دقیق‌تر و حتی نمونه‌برداری (بیوپسی) است تا احتمال بدخیمی رد شود.

یائسگی (Menopause)

در دوران یائسگی، کاهش سطح استروژن می‌تواند باعث خشکی و نازک‌شدن دیواره واژن شود و علت سوزش واژن باشد. در چنین شرایطی، بانوان ممکن است دچار سوزش، درد هنگام رابطه جنسی و حتی خارش خفیف شوند. این علائم می‌توانند کیفیت زندگی و سلامت جنسی را به میزان قابل‌توجهی تحت تأثیر قرار بدهند.

درمان سوزش مرتبط با یائسگی

در مواردی که سوزش ناشی از کاهش استروژن باشد، پزشک ممکن است هورمون‌درمانی موضعی یا خوراکی تجویز کند. کرم‌ها، شیاف‌ها و حلقه‌های واژینال حاوی استروژن می‌توانند در کاهش خشکی و سوزش واژن مؤثر باشند. همچنین استفاده از روان‌کننده‌ها و مرطوب‌کننده‌های واژینال در کنار ایجاد تغییراتی در سبک زندگی (نظیر انجام ورزش‌های کف لگن و داشتن رژیم غذایی سرشار از فیبر و ویتامین‌ها) می‌تواند مفید باشد.

بررسی علائم و نشانه‌های همراه سوزش واژن

سوزش واژن گاه به‌تنهایی ظاهر می‌شود؛ اما در بیشتر موارد با مجموعه‌ای از علائم دیگر همراه است که تشخیص علت زمینه‌ای را آسان‌تر می‌کنند. در ادامه به برخی از شایع‌ترین علائم همراه می‌پردازیم:

  • خارش: اگر در کنار سوزش، خارش شدید به‌ویژه در اطراف دهانه واژن دارید، ممکن است دچار عفونت‌های قارچی یا واکنش‌های حساسیتی شده باشید. خارش‌های خفیف‌تر نیز می‌توانند با تحریکات موضعی و حساسیت به مواد شیمیایی مرتبط باشند.
  • قرمزی: التهاب و قرمزی در نواحی خارجی واژن، اغلب نشان از یک واکنش التهابی دارد. این قرمزی می‌تواند در اثر عفونت، حساسیت به محصولات آرایشی-بهداشتی یا حتی سایش ایجاد شود.
  • ترشحات غیرطبیعی: ترشحاتی که رنگ، بو یا قوام غیرمعمول دارند، معمولاً نشانه عفونت هستند. به‌عنوان‌مثال، ترشحات خاکستری با بوی ماهی در باکتریال واژینوز شایع‌اند یا ترشحات پنیری شکل سفیدرنگ در عفونت قارچی دیده می‌شود. ترشحات سبز یا زرد کف‌آلود هم می‌تواند نشانه تریکومونیازیس باشد.

این علائم معمولاً به پزشک کمک می‌کنند تا به عامل اصلی سوزش پی ببرد. بااین‌حال، ممکن است علائم در هم‌تنیده باشند و یک شخص چند علت را به‌صورت هم‌زمان داشته باشد؛ بنابراین تشخیص قطعی نیازمند معاینه بالینی و گاه آزمایشگاه است.

روند تشخیصی سوزش واژن چگونه است؟

برای تشخیص دقیق علت سوزش واژن در نخستین مرحله پزشک متخصص زنان یا ماما سؤال‌هایی دربارۀ علائم، سابقۀ پزشکی و عادات بهداشتی می‌پرسد. شرح حال کامل بیمار می‌تواند سرنخ‌های مهمی درباره نوع عفونت یا نوع تحریک ارائه بدهد. در این مرحله، اطلاعاتی مانند شروع ناگهانی یا تدریجی علائم، وجود یا نبود ترشحات و خصوصیات آن، شدت و مدت‌زمان سوزش و ارتباط آن با روابط جنسی یا دوران قاعدگی برای یافتن علت سوزش واژن در پریودی بسیار مهم هستند.

در مرحلۀ بعد، معاینه بالینی واژن و اطراف آن انجام می‌شود. در صورت نیاز، نمونه‌ای از ترشحات واژینال برداشته و برای بررسی میکروسکوپی یا کشت میکروبی به آزمایشگاه فرستاده می‌شود. اندازه‌گیری pH واژینال نیز روش مفیدی است؛ زیرا برخی انواع عفونت‌ها یا حتی یائسگی تغییراتی خاص در pH ایجاد می‌کنند. در نهایت با ترکیب نتایج آزمایشگاه و معاینۀ بالینی، تشخیص قطعی صورت می‌گیرد و مسیر درمان مشخص می‌شود.

آیا سوزش واژن نگران‌کننده است؟

سوزش واژن در بیشتر موارد نشان‌دهندۀ مشکل حادی نیست و با یک تشخیص و درمان ساده برطرف می‌شود. به‌ویژه اگر علت سوزش واژن، تحریکات سطحی یا عفونت‌های خفیف باشد، جای نگرانی زیادی وجود ندارد. بااین‌حال، برخی از عفونت‌های مقاربتی یا بیماری‌های پوستی جدی‌تر می‌توانند پیامدهای بلندمدتی بر سلامت جنسی و باروری داشته باشند؛ بنابراین، اگر سوزش ادامه‌دار شد یا با علائم مشکوک دیگری مانند تب، ترشحات بدبو، زخم‌های تناسلی یا خونریزی غیرعادی همراه بود، مراجعه فوری به پزشک ضروری است. در صورت بی‌توجهی، ممکن است وضعیت عفونی تشدید و به سایر ارگان‌ها گسترش بیاید یا عوارض جبران‌ناپذیری مانند ناباروری یا مشکلات لگنی ایجاد کند.

چگونه از سوزش واژن جلوگیری کنیم؟

پیشگیری همیشه ساده‌تر از درمان است. برای کاهش ریسک سوزش واژن، می‌توان به توصیه‌های زیر عمل کرد:

  • استفاده از محصولات بهداشتی غیرمعطر: محصولاتی نظیر نوار بهداشتی یا دستمال توالت معطر می‌توانند موجب حساسیت و سوزش شوند. انتخاب نوار بهداشتی یا پد روزانه بدون بو و ملایم، بسیار مؤثر است. در این زمینه، محصولات متنوعی در وب‌سایت «گروچا» قابل‌تهیه‌اند که برای پوست‌های حساس هم مناسب‌اند.
  • انتخاب لباس زیر نخی و گشاد: لباس زیر تنگ یا جنس الیاف مصنوعی باعث عرق‌سوز‌شدن و تحریک پوست می‌شود. شورت نخی به تهویه بهتر و جلوگیری از رشد باکتری‌ها کمک می‌کند.
  • استفاده‌نکردن از دوش واژینال: شستن مکرر و داخلی واژن تعادل باکتریایی را بر هم می‌زند و احتمال عفونت را بالا می‌برد.
  • رعایت بهداشت جنسی: استفاده از کاندوم‌های مناسب و تعویض زودهنگام آن‌ها، شست‌وشوی ملایم پس‌از رابطۀ جنسی و خشک‌کردن ناحیه تناسلی می‌تواند از رشد میکروب‌ها پیشگیری کند. اگر به‌دنبال بهترین کاندوم برای خود و شریک جنسی خود می‌گردید، حتماً سری به صفحه محصولات گروچا بزنید.
  • پرهیز از پوشیدن لباس مرطوب: پس‌از ورزش یا شنا، بلافاصله لباس مرطوب را عوض کنید. محیط گرم و مرطوب، رشد قارچ را تسهیل می‌کند.

با رعایت این نکات ساده در بسیاری از موارد می‌توان از بروز سوزش واژن جلوگیری کرد یا شدت آن را کاهش داد.

راه حل های بر طرف کردن سوزش

چه زمانی برای درمان سوزش واژن به دکتر مراجعه کنیم؟

اگر سوزش خفیف باشد و به‌دنبال حذف محصولات مشکوک یا تعویض لباس‌زیر، ظرف یکی دو روز برطرف شود، شاید نیازی به مراجعه به پزشک نباشد؛ اما در شرایط زیر، برای یافتن علت سوزش واژن حتماً به متخصص زنان مراجعه کنید:

  1. ادامه‌دار‌بودن سوزش برای چند روز متوالی بدون هیچ بهبودی؛
  2. همراه‌بودن سوزش با خارش شدید، ترشحات غیرطبیعی، تب یا درد لگن؛
  3. مشاهده زخم، تبخال یا تاول در اطراف ناحیه تناسلی؛
  4. خونریزی غیرطبیعی یا لکه‌بینی میان دوره‌های قاعدگی.

تشخیص به‌موقع و درمان صحیح نه‌تنها به رفع علائم کمک می‌کند، بلکه از عوارض جدی‌تر در آینده پیشگیری خواهد کرد.

سخن پایانی

سوزش واژن، گاه نتیجه تحریکات ساده و گذرا است و گاه نشانه‌ای از یک عفونت یا اختلال جدی‌تر در سلامت جنسی محسوب می‌شود. شناخت انواع علت سوزش واژن از عفونت‌های باکتریایی و قارچی گرفته تا تغییرات هورمونی و بیماری‌های مقاربتی، گامی اساسی برای درمان مؤثر آن است. در کنار مراجعه به پزشک برای تشخیص دقیق، رعایت توصیه‌های بهداشتی، انتخاب محصولات ملایم و استفاده‌نکردن از مواد تحریک‌کننده، نقش مهمی در کنترل و پیشگیری دارد. همچنین، توجه به محصولات با کیفیت مانند کاپ قاعدگی، پدهای بهداشتی غیرمعطر و پدهای گرم‌کننده در دوران قاعدگی که در فروشگاه گروچا در دسترس هستند، می‌تواند به کاهش حساسیت و درد در ناحیه تناسلی کمک کند. در نهایت، اگر سوزش ادامه یافت یا با علائمی شدیدتر همراه شد، مراجعه سریع به متخصص زنان برای ارزیابی تخصصی و درمان به‌موقع، بهترین راهکار خواهد بود.

نوشته های مشابه

0 0 رای ها
امتیازدهی به مقاله
اشتراک در
اطلاع از
guest
0 نظرات
قدیمی‌ترین
تازه‌ترین بیشترین رأی
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها
دکمه بازگشت به بالا
0
افکار شما را دوست داریم، لطفا نظر دهید.x